도구

도구

라틴어 문장 검색

Praeterea, cum intellectus humani una sit potentia speculativa et alia practica, quod apparet ex hoc quod homo quorundam est speculativus quorum non est activus, ut aeternorum, et quorundam etiam est activus secundum regimen intellectus per quod operatur medium eligibile in omnibus actionibus humanis, ex hoc scimus has duas potentias intellectuales in genere esse in homine.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:1)
Item, summum bonum quod est homini possibile secundum intellectum practicum est operatio boni et delectatio in eadem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 3:1)
Quid enim maius bonum potest homini contingere secundum intellectum practicum quam operari medium eligibile in omnibus actionibus humanis et in illa delectari?
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 3:2)
quia, ut ait Philosophus in secundo Methaphysicorum, "ad aliquid et nunc speculantur practici aliquando".
(단테 알리기에리, Epistolae 109:4)
unde solet dici quod intellectus speculativus extensione fit practicus, cuius finis est agere atque facere. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:30)
Quam quidem regulam sive legem particulares principes ab eo recipere debent, tanquam intellectus practicus ad conclusionem operativam recipit maiorem propositionem ab intellectu speculativo, et sub illa particularem, que proprie sua est, assummit et particulariter ad operationem concludit. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:24)
Nec vero rei familiaris amplificatio nemini nocens vituperanda est, sed fugienda semper iniuria est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 34:5)
Itaque, quae in rebus inanimis quaeque in usu et tractatione beluarum fiunt utiliter ad hominum vitam, artibus ea tribuuntur operosis, hominum autem studia ad amplificationem nostrarum rerum prompta ac parata [virorum praestantium] sapientia et virtute excitantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 22:2)
Omni igitur ratione colenda et retinenda iustitia est cum ipsa per sese (nam aliter iustitia non esset), turn propter amplificationem honoris et gloriae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 55:7)
Id desideratur omnibus eis in locis, quos ad fidem orationis faciendam adhiberi dixit Antonius, vel cum explanamus aliquid vel cum conciliamus animos vel cum concitamus, sed in hoc, quod postremum dixi, amplificatio potest plurimum, eaque una laus oratoris est [et] propria maxime.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 104:2)
quorum partim habent vitiorum et peccatorum acrem quandam cum amplificatione incusationem aut querelam, contra quam dici nihil solet nec potest, ut in depeculatorem, in proditorem, in parricidam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 106:2)
Sed amplificatio quamquam habet proprium locum, saepe etiam primum, postremum quidem fere semper, tamen reliquo in cursu orationis adhibenda est maximeque cum aliquid aut confirmatum est aut reprehensum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 1:3)
est enim amplificatio vehemens quaedam argumentatio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 1:5)
et, quae suo loco de amplificatione dicemus, multa ex eis poterunt ad principiorum praecepta transferri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 4:4)
Nam est divisa in duas partis, amplificationem et enumerationem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 15장 1:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION